Afgelopen twee weken was ik op vakantie in Boxtel. Tijdens de fietstochten door het mooie Brabant kwam ik ook door dorpjes en buitengebieden. Met regelmaat zag ik prachtige huizen, grote villa’s met een lange oprijlaan en prachtige tuinen. En daaromheen dan grote hoge hekken, om de rijkdommen te beschermen tegen ongewenste gasten. Ik dacht: ‘Gevangen in rijkdom.’ En ik voelde medelijden met hen. Franciscus van Assisi en Jezus Christus leren mij: vergaar geen rijkdommen, je moet deze alleen maar bewaken en verdedigen. Vrede en vrijheid gaan niet samen met het vergaren van rijkdommen.
6 augustus gedenk ik de dag dat ik koos voor een leven als Claraanse zuster, dit jaar alweer 20 jaar geleden, een leven in navolging van Christus en geïnspireerd door Clara en Franciscus van Assisi. En 11 augustus gedenken we de heilige Clara van Assisi. Clara koos voor een leven in armoede, om werkelijk naast de armen te gaan staan. Het was geen verheerlijking van de armoede op zich, maar een keuze voor de armen.
Ik bén arm, ik heb niets van mijzelf, alles is mij geschonken.
Armoede heeft ook met vrijheid te maken. Daaraan moest ik denken toen ik langs die grote huizen, omsloten door hoge hekken, fietste. De heilige Clara leert mij: ik bén arm, ik heb niets van mijzelf, alles is mij geschonken. Dat zet mij er toe aan om te delen en niet meer te nemen dan dat ik nodig heb. Toch heb ook ik mijn ‘schatten’, de dingen die ik bescherm met een groot hek of een muur, dingen die ik mij toe-eigen en mijn eigen ego. Alles loslaten is gewoon heel moeilijk. Is dat erg? We blijven ons leven lang leerlingen, op weg dus, in navolging van Hem die alles gaf uit liefde voor God en de mensen.