impression image impression image

Er sneuvelt nogal wat in deze tijd: temperatuurrecords, droogterecords. En op de dag dat ik dit typ staat er net in de krant dat er veel wild wordt aangereden omdat die over veel grotere afstanden op zoek moeten naar water. Wat hebben we toch een raar weer, kan de conclusie zijn. In interviews blijkt dat mensen door deze gevolgen wat gevoeliger zijn voor de oorzaak van dat rare weer. Is het de opwarming van de aarde die hierin een rol speelt? De klimaatverandering? Moeten we ons leefpatroon toch aanpassen? En dan heb ik het nog niet over de eikenprocessierups, het draaigatje of de Japanse duizendknoop.

Wanneer iets ons raakt, onze dagelijkse routine doorbreekt, dan zijn we alerter en gevoeliger. De oorzaak kan dus van alles zijn: gezondheid, ontwikkelingen in de samenleving of extreem heet weer. Het zijn situaties waarin wij op zoek moeten. Hoe moeten wij ons verhouden tot die nieuwe situatie? En wat kan ik er zelf in betekenen, zelf aan doen? En uiteindelijk kom je daar wel uit. Maar dat kan dus even duren. Vooral als de oorzaak niet zo duidelijk is of juist zo groot dat ik er slechts een klein onderdeeltje van uitmaak. Maar als ik geraakt word, heb ik er wel mee van doen. En dan moet ik er wat mee, ook al is het alleen al gevoelsmatig.

Na regen komt weer zonneschijn, of in dit geval: na de droogte komt er ook weer een bui.

impression image impression image

Het zijn al die veranderingen die ons de nodige onrust geven. Veranderen zit niet direct in de menselijke natuur. “Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt.” In die zin komen we ook een beetje droog te staan. De basis onder onze voeten wordt wat wankeler, wat onzekerder. Je komt wat losser van jouw natuurlijke bronnen die jou zolang houvast hebben gegeven.

Ik heb het nu over ons, maar schrijf dit nadrukkelijk ook vanuit mijn eigen beleving. Voor mijn gevoel wordt het allemaal wat rommeliger in de wereld. Ontwikkelingen gaan meer een kant op die ik zelf niet zo zie zitten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het populisme en de aantasting van onze aarde die juist beschermd zou moeten worden. Het zijn ontwikkelingen die er gewoon zijn, waar we niet omheen kunnen en waartoe wij ons moeten verhouden. Maar dat geeft dus wel dat rommelige beeld. En daardoor ervaar ik onzekerheid en minder houvast. Ook in mijn hoofd wordt het daardoor allemaal wat extremer.

impression image impression image

Wat geeft mij houvast? Het besef dat dit soort bewegingen en ontwikkelingen van alle tijden zijn. Na regen komt weer zonneschijn, of in dit geval: na de droogte komt er ook weer een bui. We mogen steeds aan de hoop vasthouden dat niets eeuwig standhoudt in alle aardse beslommeringen. Sommige dingen hebben gewoon hun tijd nodig. Soms hebben we zelf niet de mogelijkheid om er verandering in te brengen. Als wij er dan op dit moment moeite mee hebben, dan mogen we weten dat het toch eens anders zal zijn, anders zal worden.

Hoe vaak zeggen we niet tegen een ander: "Het komt wel goed." Soms radicaal tegen de huidige situatie in, soms ook haaks op het gevoel en ervaren van de ander. Toch geven we een signaal van hoop af dat het goed zal komen. Zo’n uitspraak kan inderdaad voor die ander een perspectief openen, een gelegenheid tot relativering bieden. Voor mij staat deze uitspraak, ‘het komt wel goed’, in één lijn met de boodschap die wij continu van God doorkrijgen. Het vooruitzicht dat recht het zal winnen van onrecht, waarheid de leugen verdringt en licht de duisternis zal doen oplossen. Voor mijzelf is dat het houvast dat mij zelfs bij de grootste droogte een verfrissend buitje schenkt.

Ondanks alle droogte blijft God ons steeds zijn boodschap aanreiken, in zijn eigen Woord, het voorbeeld van Jezus of Maria, of juist door mensen zoals jij en ik. Soms veranderen vertrouwde manieren en momenten om die boodschap te ontvangen. De een zal meer vanuit het Woord en de liturgie gestuurd worden naar het concrete doen. Een ander ontdekt in het concrete doen dat dit bezig-zijn verband houdt met Iemand die dit handelen overstijgt. Bij alle hitte en droogte wens ik je een verfrissend buitje op z’n tijd. Maar of het nu water of Gods Woord is, het komt in dit geval beide van boven. Veel zegen vanuit den hoge toegewenst!